Edukacja zdalna 2020/2021

Piątek 16.04.2021 r.

Temat: Dbamy o przyrodę

Hodowla hiacyntów.

 

Ciekawostki:

• Hiacynt (Hyacinthus) należy do rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Ten kwiat cebulowy pochodzi z Azji mniejszej, z obszarów Turcji i Palestyny. Nazwa "hiacynt" pochodzi od mitycznej postaci Hyacinthusa, którego bóg słońca – Apollo, darzył szczególną sympatią. W wyniku wypadku podczas zawodów rzucania dyskiem Hyacinthus został śmiertelnie ranny. Z jego krwi wyrosły kwiaty, które nazwano jego imieniem. Rośliny wytwarzają równowąskie, krótkie liście i osiągają z kwiatami do 30 cm. Hiacynty są cenione za pachnące, dzwonkowate kwiaty w kolorze białym, żółtym, pomarańczowym, łososiowym, różowym, czerwonym, fioletowym lub niebieskim. Są one zebrane w efektowne kwiatostany (grona) i pojawiają się w kwietniu, maju. Utrzymują się przez ok. 2 tygodnie. Cebule hiacyntów mogą mieć wiele kolorów – białe, brązowawe, czerwone, a nawet fioletowe.
• Wymagania i uprawa.

Roślina ma niewielkie wymagania w stosunku do gleby (nie może być ona jednak kwaśna i bardzo wilgotna!). Preferuje podłoże żyzne o odczynie obojętnym oraz stanowisko słoneczne lub półcieniste. Nie lubią wiatrów i dużych mrozów, dlatego wybierajmy dla nich miejsca zaciszne.

Cebule wysadza się do gruntu we wrześniu na głębokość kilkunastu centymetrów (piętka powinna być skierowana ku dołowi). Pod koniec czerwca należy je wykopać, osuszyć i przechowywać w suchym, ciemnym, chłodnym miejscu.

• Hiacynty mogą być pędzone i zdobić domy w styczniu i lutym (a nawet w Święta Bożego Narodzenia). Cebule sadzi się do doniczek z piaszczystym podłożem we wrześniu lub październiku. Następnie przykrywa się je centymetrową warstwą piasku, podlewa i umieszcza w chłodnym (do 20oC) ale jasnym miejscu. Tak spędzają kolejnych 6–8 tygodni. Na doniczkę z kiełkującymi cebulami nakłada się papierowy stożek i czeka na pąki kwiatowe. Kwiatostan po przekwitnięciu należy ściąć. Roślinę nadal się podlewa. Gdy liście zaschną, cebulę wyjmuje się z ziemi, czyści i przechowuje w suchym miejscu, a we wrześniu – wysadza do ogrodu.
• Zastosowanie

Hiacynty można sadzić na rabatach, szczególnie na ich obwódki. Wyglądają wspaniale w zestawieniu z innymi wiosennymi kwiatami cebulowymi. Sadzone w donicach w domu stają się źródłem koloru i zapachu w okresie, gdy zieleń za oknem jeszcze śpi.

 

 

 

 

Hiacynt

 

Gdzie słychać h?” – Zabawy słuchowe. Rozwijanie analizy słuchowej (wyróżnianie głoski w nagłosie).

1. Dziecko stoi. Gdy usłyszy wyraz rozpoczynający się głoską h, wówczas podskakuje; gdy usłyszy wyraz rozpoczynający się inną głoską – nie wykonuje żadnego gestu.
 2.Rodzic wykłada przed dziećmi obrazki lub mówi wyrazy, w nazwach, których znajduje się głoska h (chusta, hamak, huśtawka, hulajnoga, chuligan) oraz takie w nazwach, których
nie ma głoski h (dzwonek, dzbanek, cytryna). Dziecko wspólnie z Rodzicem nazywają rzeczy na obrazkach lub wyrazy. Rodzic zwraca się do dziecka: ,,Co słyszysz na początku, gdy mówię...”( nazwy przedmiotu na obrazku)?.

Litera „H”

Praca z kartą – malowanie wyciętej litery ,,H” na której są wyrazy zaczynające się na tą głoskę. Wielka litera H porównywanie, do czego podobna jest ta litera. Szukanie różnic między wielką a małą literą.

• hulajnoga,
• huśtawka,
• hultaj,
• hulajdusza,
• hiacynt,
• hektar,
• hamulec,
• hipopotam
  
  
  Piosenka i film dla dzieci o literkach.

https://www.bing.com/videos/search?q=piosenka+o+literkach+dla+dzieci&docid=608020764336917193&mid=C9025B7DABB34E8EFFC8C9025B7DABB34E8EFFC8&view=detail&FORM=VIRE

https://www.youtube.com/watch?v=5-9YWtFMhzc

 

Gry i zabawy ruchowe w litery.

1.Gra w litery” – zadaniem dzieci jest wymienić wyraz zaczynający się literą wyrzuconą na kostce do gry.

2. „Poszukiwacze liter” – zabawa ruchowa. Dziecko porusza się na dywanie przy dźwiękach muzyki. Na przerwę w utworze, Rodzic wymienia literę, a zadaniem dziecka jest odszukać ją i ustawić się wokół niej.

3. „Zgaduj – zgadula” – Rodzic odsłania fragmenty liter napisanych na kartce papieru. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie ukrytej litery, a następnie dopasowanie do niej tej samej, ale małej lub wielkiej litery.

4. „Ułóż wyraz” – zadaniem dziecka jest ułożenie wyrazów z liter znajdujących się na kartce papieru napisanych przez Rodzica.

5. „Hurra! Jesteśmy literami!” – zabawa ruchowa, naśladowanie na hasło. Dziecko porusza się na dywanie przy dźwiękach muzyki. Na przerwę w utworze, Rodzic rzuca kostkę, a zadaniem dziecka jest takie ułożenie swojego ciała, aby przypominały wyglądem wyrzuconą literę.

 

Literatura

1.Przewodnik metodyczny „Odkrywam Siebie” cz. IV.

2. Przewodnik metodyczny podręcznikarnia.pl

3. www.yutube.pl

4. www.superkid.pl

 

 Przygotowały  Justyna Freus, Anna Basamania

---

---

Czwartek 15.04.2021 r.

Temat: Dbamy o przyrodę

Czwartek – „Lis i lornetka”

 

Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Lis i lornetka.

Rodzic czyta opowiadanie, a dziecko ogląda ilustracje.

Przedszkolaki bardzo lubią wycieczki. Odwiedziły już zoo, ogród botaniczny i Muzeum Lalek. Tym razem grupa Ady wybrała się do lasu na lekcję przyrody, bo nauka w terenie jest znacznie ciekawsza niż zwykłe opowieści. Dzieci koniecznie chciały obejrzeć paśniki dla zwierząt. W świecie zwierząt nastąpiło wielkie poruszenie. – Schowajcie się! – krzyknął płochliwy zając. – Idą tu małe człowieki! – Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – poprawiła go łania, spokojnie przeżuwając młode pędy drzew iglastych. – Na pewno zaatakują kijkami nasze mrowiska! – pisnęły przerażone mrówki. – Kiedyś wielki dwunożny człowiek podeptał nasze całe królestwo!– Pobiegnę wywęszyć, jakie mają zamiary – oznajmił lis i ruszył przed siebie, wymachując puszystą kitą. – Boimy się hałasu – pisnęły zajączki, tuląc się do uszatej mamy. – Tydzień temu ludzkie istoty zostawiły w lesie pełno śmieci: puszki, sreberka po czekoladzie i butelki! – krzyknął oburzony borsuk. – Chyba nie wiedzą, że kiedy słońce rozgrzeje zbyt mocno szklaną butelkę, to może wywołać pożar lasu! – To straszne! – oburzyła się wiewiórka. – Zaraz przygotuję pociski z orzechów i będę nimi rzucać. Pac! Pac! W tej samej chwili zza drzew wyłonił się jeleń i dostojnym krokiem zbliżył się do paśnika. – Witam państwa – przywitał się. – Słyszałem, że boicie się ludzi. Powiem wam, że bać się należy myśliwych, którzy mają strzelby, ale nie ludzkich dzieci, bo one mają dobre serca. – Tiuu, tiuu! My znamy te maluchy! – odezwały się ptaki. – Zimą sypią dla nas ziarenka i szykują słoninkę w karmnikach, żebyśmy nie zamarzły z głodu. Nadbiegł zziajany lis i, łapiąc oddech, wysapał: – Kochani, nie ma się czego bać! Te człowieki to bardzo miłe stworzenia. – Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – po raz drugi odezwała się łania. – No dobrze, ludzie. Duże stworzenie w spódnicy mówiło do nich „moje kochane przedszkolaki” czy jakoś tak… Urządzili sobie piknik na polanie, a potem posprzątali wszystkie śmieci. Na trawie nie został ani jeden papierek po kanapkach, ciastkach i cukierkach. Wszystkie butelki po sokach i pudełeczka po jogurtach wyrzuciły na parkingu do wielkiego kosza na śmieci. – A nie krzyczały? – szepnęły wciąż wystraszone zajączki. – Ależ skąd! One dobrze wiedziały, że w lesie trzeba być cicho, żeby nas nie płoszyć. – O! To znaczy, że szanują nas i las – powiedziała do rymu pani zającowa  – Szanować las najwyższy czas! – odpowiedziały chorem zwierzęta. Tego dnia dzieci wróciły z wycieczki bardzo zadowolone. Nauczycielka pochwaliła wszystkie za to, że w lesie zachowywały się tak, jak należy: nie hałasowały, nie niszczyły mrowisk i norek, nie zrywały żadnych roślin bez zgody pani i pięknie posprzątały po zakończonym pikniku. – A może narysujecie to, co najbardziej zapamiętaliście z dzisiejszej wycieczki? Zrobimy wystawę o lesie. – Tak! Chcemy! – Ja namaluję wiewiórkę – ucieszyła się Zuzia. – I ptaszki. – A ja narysuję mech – postanowił Jacek. Pani rozdała dzieciom kartki, kredki i farby. Sama też postanowiła coś namalować. Powstały prawdziwe dzieła sztuki: drzewa iglaste oświetlone słońcem, wiewiórka, ślady kopytek, zielona polana i ptaszki na gałęziach. Jacek namalował czarną plamę i oznajmił wszystkim, że to jest nora niedźwiedzia. Ada narysowała lisa trzymającego w łapkach jakiś dziwny przedmiot. – Co to jest? – zapytała Kasia. – To jest lis – odpowiedziała Ada, chociaż uznała, że bardziej przypomina psa niż lisa. – A co on trzyma? – Lornetkę – odpowiedziała Ada. – Lornetkę? Przecież lisy nie używają lornetek – stwierdził Piotrek. – Nie widziałem tam żadnego lisa. – A ja widziałam – odparła Ada. – Cały czas nas podglądał! – Naprawdę? – Naprawdę. Ciągle nas obserwował, a zza drzewa wystawała jego ruda kita. – To dlaczego nam nie powiedziałaś? – Nie chciałam go spłoszyć. Widocznie sprawdzał, czy umiemy się dobrze zachować w lesie. – Pewnie, że umiemy! – stwierdził Piotrek. Nauczycielka zebrała wszystkie obrazki i przyczepiła je do specjalnej tablicy. – Jaki tytuł nadamy naszej wystawie? – zapytała dzieci. Było wiele propozycji, ale najbardziej spodobał się wszystkim pomysł Ady: „Czas szanować las”. Jednak największe zdziwienie wywołał rysunek nauczycielki. – Dlaczego pani powiesiła pustą kartkę? – zdziwiły się dzieci. – Ona nie jest pusta – uśmiechnęła się tajemniczo pani.– Przecież pani nic nie narysowała…– Narysowałam w wyobraźni. Moj rysunek przedstawia leśną ciszę. Oj, nasza pani zawsze nas czymś zaskoczy!

Rozmowa na temat opowiadania.

• Jak zwierzęta przyjęły obecność dzieci w lesie?
• Dlaczego zwierzęta bały się dzieci?
• Co powiedziały o dzieciach zwierzęta, które je obserwowały: jeleń, ptaki, lis?
• Co zrobiły dzieci po powrocie do przedszkola?
•  Kogo narysowała Ada? Dlaczego?
• Co narysowała pani? Co przedstawiał jej rysunek?

 

Praca plastyczna na podstawie opowiadania.

Rysowanie przez dziecko tego, co kojarzy im się z lasem. Techniką dowolną.

 

Nauka krótkiej rymowanki.

Lasy to płuca ziemi i o nie dbamy.

Nie niszczymy ich, nie śmiecimy w nich.

Tylko w ciszy patrzymy i głęboko… oddychamy.

 

Zabawa ruchowa – Skok, obrót i skok.

Rolka po papierze toaletowym dla dziecka.

Dziecko stoi, stopy ma złączone, rolka po papierze toaletowym leży poziomo przed dzieckiem. Wykonuje przeskoki obunóż przez rolkę w przód. Przed każdym skokiem odwraca się, ustawiając się przodem do przyboru. Utrudnienie: dziecko wykonuje przeskoki obunóż przez rolkę, w przód i w tył.

 

Zabawa ruchowa – Ziemia, woda, powietrze.

Dziecko stoi, zwrócone twarzą do Rodzica.

• Na hasło: Ziemia – dotykają dłońmi podłogi, jednocześnie przykucając.
• Na hasło: Woda – chwytają się dłońmi za kolana.
• Na hasło: Powietrze – wskazują przestrzeń nad głową.

Rodzic podaje hasła w różnej kolejności. Dziecko, które się pomyli, odchodzi od zabawy.

 

Krzyżówka ekologiczna.

Wykreślana zabawa dla całej rodziny.

 

 

Literatura

1.Przewodnik metodyczny „Odkrywam Siebie” cz. IV.

2. Przewodnik metodyczny podręcznikarnia.pl

3. www.miastodzieci.pl

4. www.superkid.pl

 

 Przygotowały  Justyna Freus, Anna Basamania 

---

---

Środa 14.04.2021 r.

Temat: Dbamy o przyrodę

Środa- Ochroń przyrodę.

 

„Ziemia jest jak…”

„Ziemia była zawsze naszym domem, kiedyś ludzie bardzo ją kochali, troszczyli się o nią i opiekowali. Nazywali ją Matką i nadali jej piękne imię Gaja. Później ludzie zapomnieli o tym, zaczęli ją niszczyć, siłą wydzierać jej bogactwa i tajemnice. Dlatego Ziemia dziś bardzo choruje i potrzebuje naszej pomocy”.

Następnie Rodzic prosi dziecko, aby przez chwilę w ciszy i skupieniu zastanowiło się nad tym czego życzyłoby Ziemi i rozesłało te życzenia w myślach dookoła. Po chwili Rodzic prosi dziecko do skupienia uwagi.

Inscenizacja (na dywanie rozłożony jest szary arkusz papieru - boisko).

 Dziecko siedzi w kręgu z Rodzicami, Rodzeństwem inscenizuje wiersz „Sznurek Jurka”

L. Szołdry, rzucając na papier poszczególne rzeczy, o których jest mowa w wierszu. Tworzy się wielkie dzikie wysypisko.

Tuż za szkołą, bardzo blisko, kiedyś tam wyrzucił Jurek poplątany stary sznurek.
A nazajutrz obok sznurka od banana spadła skórka wyrzucona przez Karola.
Tam też wkrótce Jaś i Ola wyrzucili bez wahania swoje torby po śniadaniach stos papierków po cukierkach wysypała tam Walerka.
Na papierki spadła ścierka, jakaś pusta bombonierka.
I od lodów sto patyków pustych kubków moc z plastiku.
Ot tak, od sznurka Jurka, wnet urosła śmieci górka. A z tej górki wielka góra, której szczyt utonął w chmurach. Nie ma miejsca na boisko lecz śmietnisko mamy blisko

(Rodzic dorzuca jeszcze plastikowe butelki, szklany słoik, puszkę po napojach.)

Rozmowa na temat wiersza:

W jaki sposób boisko zamieniło się śmietnik?

• Jak oceniasz postępowanie Jurka i jego kolegów?
• Czy Jurek przewidział konsekwencje wyrzucenia przez siebie poplątanego sznurka?
• Czy znasz miejsca przeznaczone na odpady?

Ćwiczenia prawidłowej wymowy.

Rodzic ma dziecko przed sobą. Podaje przykłady krótkich wypowiedzeń w nadanym przez siebie rytmie, a dziecko stara się je powtórzyć na zasadzie echa muzycznego, w różnym tempie oraz z różnym natężeniem dźwięku. Zmienia dynamikę w wypowiedzeniu, wymawiając słowa naprzemiennie: raz głośno, raz cicho. Recytuje coraz głośniej, następnie – coraz ciszej.

 

Ziemia, ziemia to nasza planeta.

Dbamy o czyste powietrze.

Nie chcemy śmieci na leśnej łące.

Precz z dymem, który zasłania słońce.

 

Dziecko powtarza zaprezentowany tekst – indywidualnie.

 

Zabawy przy piosenkach: Dziecko tworzy choreografię do tekstu muzyki.

 

 Ziemia, wyspa zielona,

https://www.youtube.com/watch?v=_SKe11ntnGc

 

Ochroń ziemię.

https://www.youtube.com/watch?v=3oEy3cS29W8

Zachęcamy do przesłania filmiku z tańcem dziecka.

Eksperymenty:

Do jej wykonania potrzebujemy:

• Słoik,
• Watę,
• Czerwony i niebieski barwnik/farbę,
• Brokat,

 Zrobienie swojej galaktyki zajmuje dosłownie chwilę, a efekt zachwyci chyba każdego:)

 

Tor wodny zabawa z recyklingu.

Tor wodny z recyklingu, to bardzo wesoła i twórcza zabawa. Łazienka zachlapana, dzieci szczęśliwe i w dodatku najdłuższa kąpiel w ich życiu zaliczona.

Tor budujemy na ścianie z plastikowych butelek, pudełek, zabawek do kąpieli, rurek i słomek. Tak naprawdę wykorzystujemy wszystko co tylko znajdziemy w domu, a nadaje się do wody. Wszystko przyklejany do kafelek taśmą, ozdabiamy kolorowo i zabawę czas zacząć. Jeśli ktoś ma to szczęście i dysponuje ogrodem, to jak najbardziej ściankę wodną można zbudować w ogrodzie:-)

 do budowy wykorzystujemy:

• butelki,
• taśmy,
• plastelinę,
• słomki,
• bibułę,
• druciki  kreatywne,
• pojemniczki po jogurtach,
• zabawki,
• woreczki foliowe,
• nożyczki,

Literatura:

1.Przewodnik metodyczny „Odkrywam Siebie” cz. IV.

2. Przewodnik metodyczny podręcznikarnia.pl

3. www.yutube.pl

4. https://mojedziecikreatywnie.pl

 Przygotowały  Justyna Freus, Anna Basamania 

---

---

Wtorek 13.04.2021 r.

Temat: Dbamy o przyrodę

Jak dbać o przyrodę?

Wprowadzenie do tematu. Odczytanie listu od Ziemi, w którym jest prośba o rozwiązanie kilku zadań.

 

Drogie dzieci, piszę do was bardzo zmartwiona.
Jestem bardzo brudna, zanieczyszczona i nieładna.
Chciałabym bardzo abyście mi pomogły.
Gdy rozwiążecie kilka zadań, będę pewna, że znacie się na ekologii i będziecie o mnie dbać i mnie szanować. Znowu będę czysta, piękna i zadbana.”

 

Zadanie 1.

Odpowiedzi na pytania związane z tematem.

• Co to jest ekologia?

• Co to jest recykling?

• Co to jest segregacja?

 

Zadanie 2.

• Rozsypanka literowa.

• Dziecko układa napisy: EKOLOGIA; SEGREGACJA na podstawie wzoru napisanego przez Rodzica na kartce.

• Literki napisane drukowanymi literami na kartce papieru i porozcinane.

• Następnie Dziecko liczy sylaby w wyrazie podejmuje próbę ułożenia wyrazu sylabami.

• Podaję cyfrę sylab w wyrazach.

Zabawa badawcza- Gdzie jest powietrze?.

 

Przed wyjściem  Rodzic przypomina zasady bezpiecznego zachowania obowiązujące podczas pandemii – zachowanie odstępu, zakrywanie nosa i ust, zakaz korzystania ze sprzętów ogólnie dostępnych. Nie wolno się zbliżać, przytulać, całować, "przybijać piątki" czy podawać ręki, bo to narusza niezbędny dystans. Wychodzimy na spacer do lasu, do parku, a nawet na ulicę, tylko pod warunkiem, że unikamy spotkań z ludźmi. Rodzic zachęca dziecko do aktywności badawczej.

Dla dziecka: balon, słomka do napojów, kubeczek z wodą, paski bibuły zawieszone na nitce.

• Rozmowa na temat powietrza (przypomnienie) – gdzie się znajduje; czy ma kolor, kształt;

• W jaki sposób można poznać, że znajduje się wokół nas.

• Nadmuchiwanie balonów – obserwowanie ich powiększania się, wypuszczanie powietrza z balonów w kierunku własnych twarzy.

• Wciąganie powietrza do płuc i wydychanie go przez słomkę do napojów do kubeczka z wodą – obserwowanie powstających bąbelków.

• Dmuchanie na paski bibuły zawieszone na nitce.

• Obserwowanie drzew poruszanych wiatrem.

Rodzic wyjaśnia, że powietrza nie można zobaczyć ani powąchać, lecz można poczuć, ale tylko wtedy, gdy porusza się jako wiatr. Podkreśla znaczenie powietrza dla życia ludzi i zwierząt oraz jego wszechobecność wokół nas.

 

Zabawa dydaktyczna „Sprzątamy las”.

Na podłodze rozłożone są różne pudełka, butelki, gazety, plastikowe torebki itp. Oraz pojemniki z napisami: makulatura, plastik, szkło. Dziecko ogląda porozrzucane śmieci, omawiają, z czego są zrobione. Rodzic pokazuje dziecku pojemniki na odpady i wspólnie z dzieckiem ustala, co powinno znaleźć się w każdym koszu. Przy muzyce dziecko spaceruje po pokoju i „sprząta las”- zbierając i segregując śmieci do pojemników.

Karty pracy do tematu w załączniku.

 

 

 

 

 

 

 

Linki do kolorowanek gier i zabaw:

http://www.szkolaztpo.krakow.pl/uploads/www_doc/Kolorowanka.pdf

http://www.zyraffa.pl/ekologia/kat/kolorowanki

 

Literatura:

1.Przewodnik metodyczny „Odkrywam Siebie” cz. IV.

2. Przewodnik metodyczny podręcznikarnia.pl

3.Przewodnik metodyczny tropiciel.pl

4.. www.klorowanki.pl

5.zdjęcia źródło internet.

 

Przygotowały Justyna Freus, Anna Basamania

 

---

---

Poniedziałek 12.04.2021 r.

Temat: Dbamy o przyrodę

„Strażnicy przyrody”

 

Poznawanie (przypomnienie) ogólnej budowy drzewa.

Rodzic układa przed dzieckiem poszczególne kartonowe elementy drzewa: korzenie, pień, gałęzie, koronę z liśćmi. Dziecko nazywa części drzewa. Układa je na biurku we właściwej kolejności. Określa, które części rośliny rosną pod ziemią, a które nad nią.

Ciekawostki o drzewach.

Drewno pochodzi z drzew i wydaje się, że większość świata o tym wie. Jednak my jesteśmy świadomi wszystkich dziwnych i wspaniałych faktów dotyczących drewna i chcemy podzielić się z wami niektórymi z nich

• Na świecie żyje ponad 23 000 różnych gatunków drzew.
• Drzewa miejskie zwykle żyją średnio 13 lat krócej niż drzewa wiejskie.
• W stanie Utah w USA można spotkać  organizm, którego wiek szacuje się na 80 tysięcy lat. Nie jest to tylko jedno drzewo, ale cały system posiadający wspólne ukorzenienie.
• 1300 letni cis pospolity z Henrykowa Lubańskiego jest najstarszym drzewem polskim
• Hyperion – sekwoja wiecznozielona to  drzewo mierze 150 metrów i jest najwyższym na świecie.
• W Oaxaca zobaczymy najgrubsze drzewo świata – obwód jego pnia wynosi 44 metry. Drzewo waży 640 ton.
• Drewno miękkie nie zawsze jest bardziej miękkie niż drewno twarde.
• Najkrótszym drzewem na świecie jest wierzba karłowata, która żyje w północnych i arktycznych regionach Tundry i rzadko rośnie na ponad kilka centymetrów wysokości.
• Najwyższe drzewa mogą rosnąć nawet do 100 m wysokości.
• Najwyższym na świecie żyjącym drzewem jest jesion górski zwany Centurion w Tasmanii.
• Drzewa nigdy nie umierają ze starość. Owady, choroby i ludzie są zwykle zabójcami.
• Terminy „drewno iglaste” i „twarde” opisują liście, nasiona i strukturę drzew, a nie rodzaj wytwarzanego drewna.
• Każdy stan USA ma swoje oficjalne drzewo.
• Budda doświadczył oświecenia pod drzewem mądrości. Na starożytnych brytyjskich cmentarzach często znajduje się cisowe drzewo, zasadzone przez pogańskich czcicieli zanim chrześcijanie przejęli je i wybudowali kościoły na tych samych działkach.
• Kingley Vale w zachodni Sussex zawiera mnóstwo starożytnych cisów, z których niektóre mają ponad 2000 lat.
• Lasy dębowe były najczęstszą roślinnością w Wielkiej Brytanii, zanim ludzie nie zaczęli jej wycinać.
• Dęby brytyjskie mogą żyć nawet przez 500 lat. Mielibyśmy ich o wiele więcej, gdyby Henryk VIII nie wyciął ich do budowy prawie wszystkich okrętów wojennych.
• Najcięższe drewno na świecie to australijski Bauhinia Red.
• Potężny Giant Sequoia jest uważany przez wielu za największy żywy organizm na świecie, chociaż 2 400 akrów grzyba we wschodniej części Oregonu – prawie dziesięć kilometrów kwadratowych – jest silnym, jeśli nie mniej widocznym kontr sprawozdawcą.
• Kora czerwonego drewna może mieć grubość nawet 60cm.
• Basen amazoński jest największym obszarem lasów tropikalnych na świecie, o powierzchni ośmiu i pół miliona akrów.
• Tylko jedno drzewo może pochłonąć nawet 48 kilogramów dwutlenku węgla rocznie i może bezpiecznie pochłonąć tonę dwutlenku węgla do 40 roku życia, dlatego jest tak ważne w walce ze zmianami klimatycznymi.
• Kora dębu korkowego wykorzystywana jest do korków i podłóg korkowych.

 

Zabawa dramowa – My, drzewa.

 

Dziecko jest drzewem. Rodzic opowiada, co działo się z lasem, drzewami, a dziecko wciela się w role drzew i uzewnętrzniają stany emocjonalne w zależności od kolejnych zdarzeń opisywanych przez Rodzica.

Rodzic opowiada:

Dawno temu lasy były czyste, pełne ptaków i innych zwierząt. Drzewa były szczęśliwe, wesoło

się uśmiechały, słuchając śpiewu ptaków siedzących na ich gałęziach. Mijały lata, powoli

zachodziły zmiany – wycinki, bezmyślne niszczenie drzew. Zaczęło to złościć drzewa. A gdy na

dodatek pojawiły się śmieci, które ludzie wywozili do lasu – drzewa wystraszyły się, co się z nimi stanie. Czy zginą w tych górach śmieci? Czy uschną? Dzisiaj smutno patrzą na to, co się dzieje. Może dzieci im pomogą?

 

W jaki sposób możesz pomóc drzewom opowiedz o tym lub wykonaj pracę plastyczną. Technika dowolna według koncepcji dziecka.

 

 

 

 

 

 

 

Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Rzucamy szyszkami.

Dziecko na niby spaceruje po lesie, co pewien czas podnosi szyszkę i rzuca nią z dużym zamachem jak najdalej. Można ustawić sobie pudełko i do niego trafiać szyszkami (klocki). Następnie obrócić się tyłem i próbować trafić szyszką(klockiem) do pudełka.

Zabawa ruchowa – Leśny strumy. Zabawa dla całej rodziny.

Rodzic dzieli członków rodziny na dwie grupy. Jedną oznacza szarfami – są to drzewa w lesie. Dziecko stoi w rozsypce, wyciąga ręce w górę, kołysze się z nogi na nogę, naśladując jednocześnie szum liści poruszanych wiatrem. Rodzice z drugiej grupy podają sobie ręce i tworzą strumyk, który porusza się między drzewami aż do mementu uderzenia w bębenek lub inny instrument muzyczny. Jest to sygnał do zmiany ról.

 Specjalne zadania z serii „z kangurkiem” tylko dla chętnych dzieci.

 

Literatura:

1.Przewodnik metodyczny „Odkrywam Siebie” cz. IV.

2. Przewodnik metodyczny podręcznikarnia.pl.

3. www.klorowanki.pl

 

 Przygotowały  Justyna Freus, Anna Basamania                                      

---

---

Piątek 09.04.2021 r.

 

---

---

Czwartek 08.04.2021 r.

Temat: Moja miejscowość, mój region
 „Moje miasteczko”

Zabawa Dwie ręce, dziesięć palców (według Krzysztofa Sąsiadka).
Ja dziesięć palców mam, pokazują obie dłonie z rozłożonymi palcami,
na pianinie gram. naśladują grę na pianinie,
Ja dwie ręce mam, pokazują dłonie,
na bębenku gram. uderzają na przemian dłońmi o uda,
Ja dziesięć palców mam pokazują obie dłonie z rozłożonymi palcami,
i na trąbce gram. naśladują granie na trąbce,
Ja dwie ręce mam pokazują dłonie,
i zaklaszczę wam. klaszczą.
Muzyka- liczymy do 10 matematyka na wesoło:

 

Słuchanie wiersza Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby

,,Małe miasteczko"
W małym miasteczku nie ma wieżowców,
schodów ruchomych ni zoo,
lecz drzew tu więcej, kwiatów i ptaków,
które śpiewają wesoło.
Dokoła rynku stoi rząd domów
w siedmiu kolorach tęczy;
ruch jest nieduży, spokojnie, miło,
czasami pszczoła zabrzęczy.

Rozmowa na temat wiersza.
Rodzic pyta:
 Jak wygląda małe miasteczko?
 Jakie są plusy mieszkania w małym miasteczku?
Wskazywanie różnic między miasteczkiem (wsią), a dużym miastem.
Rodzic umieszcza na biurku napisy. Dziecko podaje określenia, samodzielnie lub z pomocą
Rodzica i układa je (5-latki ), jeśli potrafią. Np.: spokojnie, dużo zieleni, nie ma smogu, mało
hałasu…(małe miasto/wioska); dużo hałasu, smog, pojazdy, dużo osób… (duże miasto).

Ćwiczenia twórcze Nowe ulice.
Dziecko zamienia nazwy ulic (swojego osiedla lub miejscowości), na nazwy pochodzące od
owoców (np. Cytrynowa, Bananowa) lub słodyczy (np. Czekoladowa, Herbatnikowa).
Zabawa konstrukcyjna z klocków budujemy miasto.
Dziecko buduje różne domy z klocków. Następnie porównuje powstałe budowle,
wykorzystuje następujące pojęcia: wysoki, niski, wyższy, niższy. Dziecko zachęca do kupna
powstałego domu poprzez reklamę. Poszukuje jak największej liczby argumentów
przekonujących potencjalnych klientów( domownicy) do zainteresowania się danym
budynkiem.
Zachęcamy do zrobienia zdjęć Waszych kreatywnych budowli. Zdjęcia zostaną umieszczone
na stronie przedszkola zobaczymy, jakimi jesteście Architektami. Udanej zabawy

Literatura
1.Przewodnik metodyczny „Ada i Olek” cz. IV.
2. Przewodnik metodyczny „Odkrywam Siebie” cz. IV.
3. Przewodnik metodyczny podręcznikarnia.pl
4. www.youtube.pl
5. www.superkid.pl

Przygotowały Justyna Freus, Anna Bsamania

---

---

Środa 07.04.2021 r.

 

Temat: Moja miejscowość, mój region
 Miejsca, które znam

Słuchanie legendy charakterystycznej dla danej miejscowości.
Legenda o Smoku Wrocławskim.

Legenda o powstaniu Wrocławia. Wrocław walczy o Anie.

Wrocławskie Krasnale.

Rozmowa do tematu legend:
 Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat legendy – wyjaśnia niezrozumiałe pojęcia i zwroty.
 Dziecko wypowiada się na temat treści utworu.
 Dziecko układa obrazki ilustrujące np. widokówki historię według kolejności zdarzeń.
 Samodzielne opowiadanie legendy przez dziecko.
Dziecko słucha nagrań zespołów ludowych charakterystycznych dla danego regionu.
Rodzic zwraca uwagę na ich tematykę, występującą tam gwarę, instrumenty ludowe.
Następnie dziecko pod kierunkiem Rodzica uczy się wybranej przyśpiewki.

Piosenki ludowe dla dzieci Babadu TV.

Zestaw 5 tańców - Ludowe Tańce Polskie.

Zabawa ruchowa Z domu do domu.
Szarfa dla Dziecka lub tasiemka kolorowa (dostępna w domu).
Dziecko stoi w szarfach – domkach rozłożonych na podłodze. Kiedy usłyszy hasło:
Z domu! wybiega z domku i biega po pokoju. Hasło: Do domu! jest sygnałem do jak
najszybszego powrotu do swojego domku – szarfy.
Zabawa rytmiczna zgodnie z rytmem.
Dziecko, w rytmie bębenka lub dowolnego instrumentu, spaceruje po pokoju w różnych
kierunkach. Podczas przerwy w grze zatrzymuje się, słucha rytmu wystukanego przez
Rodzica na bębenku lub dowolnym instrumencie, starając się go zapamiętać, a następnie
wystukuje ten rytm, uderzając kręglami o podłogę.

„Bluza z guzikami” – zabawa matematyczna: Polegająca na dodawaniu lub
odejmowaniu guzików na bluzie, zgodnie z liczbą wyrzuconych oczek na kostce. Dziecko
kolejno kula kostką lub zostają wybrane za pomocą rymowanki „raz, dwa, trzy teraz kostką
kulasz ty”, następnie liczy oczka na kostce i układa lub zabiera guziki z bluzy.
Pomoce do zabawy: szablon bluzy z brystolu z zaznaczonymi miejscami na guziki; duża
piankowa kostka do gry z oczkami; guziki w różnych kształtach.

Dodawanie z użyciem kostek.
Dziecko rzuca kolejno dwiema kostkami z pierwszego zestawu. Po wyrzuceniu liczy oczka.
Układa odpowiednie działanie i je odczytuje.
np. 5 + 4 = 9
6 + 4=10
Odejmowanie z użyciem kostek.
Dziecko kolejno rzuca kostkami. Najpierw tą z większą liczbą oczek, a potem tą drugą.
Liczy oczka wyrzucone na pierwszej, a potem – na drugiej kostce. Od liczby kropek z
pierwszej kostki odejmuje liczbę kropek z drugiej kostki.
Układa odpowiednie działanie i je odczytuje.
np. 10 – 4 = 6
6 – 3 = 3

Literatura
1.Przewodnik metodyczny „Ada i Olek” cz. IV.
2. Przewodnik metodyczny „Odkrywam Siebie” cz. IV.
3. Przewodnik metodyczny podręcznikarnia.pl
4. www.yutube.pl

Przygotowały Justyna Freus, Anna Basamania

---

---

06.04.2021 r.

Temat: Moja miejscowość, mój region

Dzień - 06.04.2021 Wtorek "Najpiękniejsze miejsce świata".

 

Historia Polski według dzieci Odcinek 1.

 

https://www.bing.com/videos/search?q=s%c5%82uchowisko+bajka+dla+dzieci+o+polsce

 

 

Zabawa ruchowa Podróżujemy po naszej miejscowości.

Zabawa dla całej Rodziny.

 

Szarfy w trzech kolorach, tamburyn, bębenek, drewienka.

Rodzic dzieli dzieci i domowników na trzy grupy, które oznacza trzema kolorami szarf. Pierwsza grupa to samochody osobowe, druga grupa to tramwaje – dzieci i domownicy tworzą kilkuosobowe rzędy, trzecia grupa to autobusy – dzieci i domownicy tworzą pary. Przy dźwiękach tamburynu poruszają się samochody osobowe, przy dźwiękach bębenka – tramwaje, przy dźwiękach drewienek – autobusy, para za parą. Przy powtórzeniu zabawy dzieci zamieniają się rolami.

 

Praca plastyczno-techniczna flaga narodowa instruktaż:

Pierwszy sposób wykonania pracy.

 

https://www.youtube.com/watch?v=PEZT9Ls2T0E

 

Drugi sposób wykonania pracy.

 

Potrzebne będą: rolki po papierze toaletowym, nożyczki, taśma samoprzylepna, biała i czerwona farba, pędzelki, niebieska kartka z bloku technicznego A3, słomka lub patyczek

Najpierw przecięliśmy rolki po papierze toaletowym na połówki, następnie w wielkim skupieniu zabraliśmy się do malowania. Kawałki tektury pod wpływem mokrej farby straciły swój kształt, dlatego kiedy wyschły, włożyłam je na pół godziny do niepoprzecinanych rolek, żeby się z powrotem zaokrągliły. Na koniec każdą z rolek przykleiłam taśmą samoprzylepną do kartki z bloku technicznego, miałam do tego wspaniałych pomocników. Tak otrzymaliśmy piękną flagę, która wygląda tak, jakby falowała na wietrze.

 

 

 

Zabawa z piosenką Najpiękniejsze miejsce świata

 

 

Zwrotka I.

 

Są na całym świecie miasteczek tysiące zataczają przed sobą koła prawą ręką,

i są też wioseczki jak z bajeczki. Tutaj bloki różne, biurowce, wieżowce, tam domki, łąki, pola,

 

Dziecko:

 

Zatacza przed sobą koła prawą ręką, zatacza przed sobą koła lewą ręką, zatacza przed sobą duże koła –równocześnie ręką lewą i ręką prawą, wskazują, zgodnie z rytmem, różne strony – raz lewą, raz prawą ręką,

 

 

Ref.:

A ja mieszkam właśnie tu, tutaj tulę się do snu. Tutaj swoje mam radości i troski. Każde drzewo tutaj znam, każdą drogę tu i tam. To jest mój kawałek Polski. Najpiękniejsze miejsce świata,

Taki to mój mały cud!

 

Dziecko:

Maszeruje po okręgach z równoczesnym kołysaniem chorągiewkami nad głową, zatrzymują się, wykonuje obrót wokół, siebie dłonie, w których trzyma chorągiewkę, składa na piersiach, ponownie maszeruje po okręgach z równoczesnym kołysaniem chorągiewkom nad głową, zatrzymuje się, wykonuje obrót wokół siebie, dłonie, w których trzyma chorągiewkę, składa na piersiach, rapują w prawo, w lewo, w tył i w przód.

 

Zwrotka II.

 

Słychać tu tramwaje i gwar na chodnikach.

W jednym miejscu śmiechy, w drugim muzyka, a w trzecim cicho płyną chmurki.

 

Zwrotka III.

 

Ktoś pokochał morze lub dom nad jeziorem. Ktoś góry, gdzie czystej wody zdroje. Ktoś pokochał ciszę i gwiazdy wieczorem. Ja także kocham miejsce swoje.

 

 

Literatura

1.Przewodnik metodyczny „Ada i Olek” cz. IV.

2. Przewodnik metodyczny podręcznikarnia.pl

3. Przewodnik metodyczny "Odkrywam Siebie" cz. IV.

3. www.dziecikreatywne.pl

Przygotowała Justyna Freus

 

 

---

---

02.04.2021 r.

Temat_Wielkanoc_SMIGUS_DYNGUS_02.04.2021_.docx

 

---

---

01.04.2021 r.

 

Nasze roślinki wysiane w przedszkolu

 

 

 

 

 

 

 

---

---

31.03.2021 r.

Temat_Wielkanoc_COS_Z_JAJKA_31.03.2021.docx

 

---

---

30.03.2021 r.

Temat_Wielkanoc_LICZENIE_PISANEK_30.03.2021.docx

---

---

29.03.2021 r.

Temat_Wielkanoc_POTRAWY_Z_JAJEK_29.03.2021.docx